1. Τρίτων, ο μικρός αστερίας ταξιδεύει

της Βάλης Τσοτουλίδου – Ψιακή

σε εικονογράφηση της Εύης Καραϊωσήφογλου

 

Ο Τρίτων ο μικρός αστερίας έχει βαρεθεί με τη ζωή στο βυθό. Θέλει να φύγει και να γνωρίσει τον κόσμο της στεριάς. Θα τα καταφέρει ο Τρίτων να αποδράσει από τον βυθό; Θα βρει ένας μικρός αστερίας φίλους στον παράξενο κόσμο της στεριάς; Από τι κίνδυνους θα περάσει ο μικρός αστερίας;

Ένα παραμύθι για παιδιά μέχρι 8 χρόνων.

Απόσπασμα από το βιβλίο:

[…]

Τώρα, ο Τρίτων ταξιδεύει προς την επιφάνια της θάλασσας, μέσα στα δίχτυα των ψαράδων, μαζί με άλλα ψαράκια, χταποδάκια και καβουράκια που σπαρταρούσαν από την αγωνία τους. Ο Τρίτων όμως, έπλεε σε πελάγη ευτυχίας, ώσπου ξαφνικά, θυμάται τα λόγια των φίλων του και τον πιάνει πανικός.
Λες να έχουν δίκαιο και να καταλήξω, στην καλύτερη των περιπτώσεων, διακοσμητικό σε παιδικό δωμάτιο ή μήπως πέσω στα χέρια κάποιου αδίστακτου παιδιού και αρχίσει τα πειράματα πάνω μου ή μήπως… Τις σκέψεις του όμως διέκοψε το ξαφνικό φως του ήλιου, καθώς ο αστερίας μας βρέθηκε, επιτέλους, έξω από το νερό.
-Ουαου! Τι ομορφιά, είπε θαμπωμένος ο Τρίτων, καθώς αντίκριζε τον κόσμο γύρω του, την ώρα που ο ήλιος έλουζε με τις χρυσές ακτίνες του όλη την πλάση.
Η θάλασσα λαμπύριζε, λες και κάποιος είχε σκορπίσει παντού χρυσόσκονη, σμίγοντας το θαλασσί της χρώμα με το πράσινο της στεριάς, σαν μουσική συμφωνία. Γύρω από τα πολύχρωμα ψαροκάικα, πετούσαν τα γλαροπούλια, την ώρα που οι ψαράδες άπλωναν τα δίχτυα τους, καμαρώνοντας για την ψαριά τους.
-Είναι πανέμορφα εδώ έξω, αναφώνησε ο αστερίας, καθώς χάζευε το τοπίο, όταν ξαφνικά βρέθηκε στα χέρια ενός ψαρά που τον κοιτούσε με θαυμασμό.

[…]

Ο γάτος όμως του μαγαζιού, μυρίζοντας τη θαλασσινή αύρα του Τρίτωνα, τον πλησίασε.
-Τι γυρεύει έναθ αθτερίαθ έκθω από το νερό;
-Βρίσκομαι εδώ, γιατί έχω έναν σκοπό. Να ταξιδέψω και να γνωρίσω τον κόσμο της στεριάς. Βαρέθηκα τη θάλασσα.
-Αλήθεια; Και εγώ τον ίδιο θκοπό έχω. Διπθάω για περιπέτειεθ! Και θιχαίνομαι το νερό! Επιτέλουθ, βρήκα ένα θύντροφο!
-Τέλεια! Μιλάς λίγο παράξενα, αλλά μου αρέσει!
-Έτθι μιλάνε οι γάτεθ που είναι από θπίτι! Με λένε Μάκθιμο. Εθένα;
-Είμαι ο Τρίτων.
-Λοιπόν Τρίτων, είθε έτοιμοθ; Κθεκινάμε;
-Ναι, πανέτοιμος! Επιτέλουθ! εεε… Εννοώ, επιτέλους, χρειάζομαι έναν φίλο, γιατί μόνος μου δε θα τα καταφέρω εκεί έξω. Έλα, πάμε, φύγαμε!!!

[…]

Έγραψαν για το βιβλίο:

Δημοσιεύσεις στο διαδίκτυο:

Αναγνώσεις:

Συνεντεύξεις:

Παρουσιάσεις: