Παρουσίαση της ποιητική Συλλογής της Στέλλας Κωνσταντίνου “Αποστασία”

5 Αποστασία 300 pxΜε μεγάλη χαρά οι εκδόσεις Ars Poetica σας προσκαλούν στην παρουσίαση της πρώτης ποιητικής συλλογής “Αποστασία” της Στέλλας Κωνσταντίνου που θα γίνει την Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013 στις 20:00 στο καφέ Έντεχνον Ι. Δέλλιου 4 στην Θεσσαλονίκη. Για χάρτη της περιοχής κοιτάξτε εδώ.

Για το βιβλίο και το έργο της Στέλλας Κωνσταντίνου θα μιλήσουν οι

Ράνια Καταβούτα ποιήτρια και υπ. διδάκτορας φιλολογίας στο ΑΠΘ

Σωτήρης Γάκος ποιητής και υπ. διδάκτορας φιλολογίας στο ΑΠΘ

ποιήματα της Στέλλας Κωνσταντίνου θα διαβάσει ο Βασίλης Δερμιτζόγλου.

Το βιβλίο συνοδεύεται από τα όμορφα σκίτσα του ζωγράφου Χάρη Βακαλόπουλου.

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Μπορεί να γίνει ο μόχθος της καθημερινότητας έμπνευση για ποίηση;. Μπορεί το αυγουστιάτικό φεγγάρι που βλέπουμε μέσα από το παράθυρο του διαμερίσματός μας σε μια πόλη να μας καλέσει σε ποιητικές αναζητήσεις; Μπορεί ένα κυριακάτικο τηλεμαγκαζίνο να αποτελέσει έναυσμα για μια ένα ποίημα καταγγελίας για τον σύγχρονο τρόπο ζωής;

Η ποίηση της Στέλλας Κωνσταντίνου είναι μια μορφή καταγγελίας και οργής για την διεστραμμένη καθημερινότητα που βιώνουμε στην σύγχρονη πραγματικότητα και επιπλέον μια μορφή ξεσπάσματος οργής. Μια οργή που κατευθύνεται σε όλους εμάς που δεν βλέπουμε ότι μπροστά στα μάτια μας εμείς οι ίδιοι βιώνουμε και πανηγυρίζουμε την καταστροφή μας.

Η “Αποστασία” είναι ένα βιβλίο που θέλει να μας υπενθυμίσει ότι αν δεν αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι, οι ζωές μας θα παραμείνουν εκεί που είναι: στο τέλμα της καθημερινότητας. Η ποιήτρια μας το λέει αυτό με όλους τους τόνους και με όλα τα μέσα που διαθέτει: την ποίηση δηλαδή.

Ένα απόσπασμα από το βιβλίο:

ΜΙΑ ΝΥΧΤΙΚΙΑ ΚΙΤΡΙΝΗ

Μια νυχτικιά κίτρινη
μποξεράκι μολυβί
νερό άφθονο και βιαστικές κουβέντες.
Σου άρεσε; Μου άρεσε, εσένα;
Ναι, ναι, φυσικά μωράκι μου.
Το κεφάλι μου στο μαξιλάρι
πλάι στη δική σου απόμακρη αύρα.
Έχει στερέψει η σκέψη μου.
Έχει στεγνώσει η συγκίνησή μου.
Σε βιαστικές κουβέντες και χρωματιστά νυχτικάκια
παραδίδω τη σεξουαλική μου φαντασία.
Είμαι, άραγε, ποθητή ακόμα
ή μήπως τον καφέ σου αντιπροσωπεύω:
πικρός και απαραίτητος.

This entry was posted in Uncategorized. Bookmark the permalink.

Leave a comment